ikimiz de (abim ve ben) bir süre öncesine kadar işsizdik. abimle oturmuş tavla oynuyorduk. abim, her daim yakınıyordu bu durumdan. kahve köşelerinde sürtmek istemiyordu hiç. sonra zarları tuttu. "sebai dü (3-2) gelirse karpuzcu açıyoruz tamam mı lan" dedi ve cevabımı beklemeden salladı zarları.
neticede durum ortada. allaha şükür çok iyi de kazanıyoruz. ben boş zamanlarımda zen budizmine dair şeyler okuyorum. mutluyuz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder